Dom Kultury "Strzecha"

„STRZECHA ”   KALENDARIUM
     

maj 1909  
Zawiązanie Spółki Budowlanej „Strzecha”.

październik 1909
Redakcja „Nowin Raciborskich” publikuje odezwę, która miała zachęcać do wstępowania w szeregi Spółki Budowlanej „Strzecha”:

„Rodacy!  W maju 1909 r. powstała w Raciborzu przez zapisanie w rejestrze sądowym nowa spółka pod firmą „Strzecha” – spółka budowlana w Raciborzu. Przedmiotem przedsiębiorstwa spółki jest urządzenie mieszkań, składów i innych lokalów sposobem nabywania nieruchomości na wspólny rachunek. Jako pierwsze swe zadanie uważa „Strzecha” nabycie nieruchomości w mieście Raciborzu, odpowiedniej na urządzenie sali towarzyskiej, w której mogłyby się odbywać zebrania, wieczorki, teatry.
Każdy znający stosunki miejscowe wie, w jak przykrej mierze odczuwamy w Raciborzu brak lokalu towarzyskiego i jak pilną, i nagłą jest potrzeba zaradzenia temu brakowi. Niżej podpisany zarząd spółki odzywa się do wszystkich ludzi światłych, aby kto może, poprzeć zechciał usiłowania nasze przystąpieniem na członka „Strzechy” (...) I mniej zamożni obywatele mogą więc przyjąć niewielkie te wpłaty i małym swym datkiem przyczynić się do zbudowania wielkiego domu w Raciborzu. Kto Polak i katolik niech każdy dorzuci cegiełkę do zbożnego dzieła, a wnet doczekamy się ludzie bezdomni – własnego dachu nad głową.                         Zgłoszenia przyjmuje zarząd w Banku Ludowym w Raciborzu w godzinach kasowych.„Strzecha”  Spółka budowlana w Raciborzu  e.g.m.b.h.   Zarząd  Cyryl Ratajski, Paweł Gacka,  Augustyn Wyleżych”.

24 września 1911  
Godz. 16.00 – w kościele pod wezwaniem św. Mikołaja (Stara Wieś) odbywa się nabożeństwo w intencji otwarcia „Strzechy” – domu wszystkich Polaków zamieszkujących w Raciborzu i całym jego powiecie. Patriotyczną i religijną zarazem mowę wygłosił ks. Jan Brandys z Dziergowic. Dalszy ciąg uroczystości odbywał się już w budynku „Strzechy”.
Po przemówieniach, w których wskazywano na konieczność kultywowania języka polskiego i kultury narodowej, nastąpiła część artystyczna. Wystawiono wówczas dwie sztuki teatralne : „Szlachta czynszowa, czyli kłótnia o wiatr” ( F.K. Błotnicki) oraz „Wesele na Prądniku” (A. Ładnowski). Uroczystość zwieńczyła zabawa ludowa.



1911- 1922
W tych latach ze „Strzechą” związane były następujące organizacje polskie: Towarzystwo Polsko-Górnośląskie, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, Garnizonowa Rada Żołnierska (1918-1919), powiatowa Rada Robotnicza, Rada Robotniczo-Żołnierska, Rada Ludowa, polska Powiatowa Rada Ludowa (1918-1920), oddział  Towarzystwa Czytelni Ludowych ( od grudnia 1918), Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka, Towarzystwo Polek (od 1920) towarzystwa śpiewacze „Słowik” i „Harmonia”, Związek Towarzystw Młodzieży Powiatu Raciborskiego ( od 1920), Bank Ludowy, Spółdzielnia Zakupu i Sprzedaży „Rolnik”, Kółko Rolnicze, Związek Rolników Polskich na Śląsku (od 1921).

 1919-1921
„Strzecha” jako ośrodek polski odegrała bardzo ważną rolę w okresie powstań śląskich.
Przed plebiscytem była autentyczną siedzibą polskości, ośrodkiem kultury promieniującym na cały powiat. Miejscem gdzie organizowano wszelkie akcje, zbiórki, wiece, pogadanki. Dzieci miały tu swoją freblówkę (ochronkę). Ulokowany tu Komisariat plebiscytowy był wielokrotnie atakowany przez bojówki niemieckie. W „Strzesze” odbywały się narady POW. Przygotowywano się do III powstania. Czekano na rozkaz rozpoczęcia działań zbrojnych. Zbiórkę powstańców raciborskich wyznaczono na dzień 2 maja 1921 roku (godz. 20.00). Stąd ruszył oddział POW pod dowództwem Jana Wawrzynka. Kompania „Oberland” zajęła budynek „Strzechy”.  

3 maja 1920
Dom Narodowy „Strzecha” był miejscem zbornym dla obchodów rocznicy Konstytucji 3 maja na całym Górnym Śląsku. Wydarzenie to przeszło do historii pod nazwą „Krwawej niedzieli”.

marzec 1921
Pod dachem „Strzechy” obradował Związek Młodzieży powiatu raciborskiego.

1922
 W wyniku podziału Górnego Śląska Racibórz pozostał w państwie niemieckim. „Strzesze” przypadła rola oblężonej twierdzy.

1923
Powstał w Raciborzu Związek Polaków w Niemczech z siedzibą w „Strzesze”. Jego czołową osobistością był Arka Bożek z Markowic. „Strzecha raciborska była – jak na owe czasy wspaniale urządzona i wyposażona. Bogata, licząca kilka tysięcy pozycji biblioteka, czytelnia, świetlica, sala ze sceną. „Strzecha” miała swój własny chór śpiewaczy, kapelę ludową oraz nieodzowny zespół teatralny (...) Centralną, coroczną uroczystością Raciborza i jego polskich okolic były „polskie dożynki” urządzane z całą tradycją, a więc z wieńcami, kołaczami, śpiewem, z zachowaniem cudnych ludowych strojów regionalnych i całonocną zabawą w salach „Strzechy” lub pod gołym niebem”(...)
W „Strzesze urządzane były coroczne wystawy robót ręcznych Koła Gospodyń. Z dużym nakładem funduszy urządzano coroczne wystawy rolnicze cieszące się zasłużoną sławą. Dla Polonii miejskiej urządzano cotygodniowe wieczory dyskusyjne, odczyty literackie, wystawiano sztuki teatralne i dawano występy chóru. Chór „Strzecha” słynął nie tylko w obrębie Raciborza.”
Edmund Różycki

11 maja 1924
W związku z przeprowadzoną przez policję na Opolszczyźnie głośnej obławy na tzw. powstańców odbył się w „Strzesze” zjazd powiatowy Związku Polaków w Niemczech, gdzie uchwalono następującą rezolucję: „Zebrani na zjeździe powiatowym w Raciborzu delegaci gmin powiatu raciborskiego wnosimy płomienny protest przeciw dalszemu więzieniu pod zarzutem zdrady stanu aresztowanych Braci naszych. Żądamy dla nich wolności lub o ile władze myślą posiadać przeciw nim dowody, natenczas niechaj zbierze się sąd. Za żadną cenę nie można pozwolić, by o ludziach tych zapomniano i rodziny ich, żony jak i matki, oddano na stały głód i nędzę.
    Od władz centralnych Związku Polaków w Niemczech żądamy podjęcia kroków a choćby ostatecznych (...) Zjazd Powiatowy Związku Polaków w Niemczech – Malczewski, przewodniczący”.
Protest wysłano do naczelnych władz niemieckich i do Komisji Mieszanej w Katowicach.
 
1927  
Pod auspicjami Związku Polaków w Niemczech odbył się w „Strzesze” zjazd młodzieży żeńskiej Śląska Opolskiego. Wykład           pt. „Jaka Polska być powinna” wygłosiła przewodnicząca Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej – M. Szczyszyńska.
Z inicjatywy Kazimierza Malczewskiego (dyrektora Banku Ludowego) reaktywuje się w „Strzesze” Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”. Wybrano zarząd: Franciszek Białdyga – przewodniczący, Bolesław Konieczny – zastępca przewodniczącego, Józef Grzonka – sekretarz, Edward Kapuścik – skarbnik, Antoni Kucza – naczelnik (od ćwiczeń).
W tydzień po utworzeniu gniazda męskiego utworzono gniazdo żeńskie. Zarząd gniazda żeńskiego tworzyły: Jadwiga Malczewska – przewodnicząca, Agnieszka Świeża – wiceprzewodnicząca, Julia Gerlich – sekretarka, Genowefa Kroczek – skarbniczka, Apolonia Fojcik – naczelniczka.

luty 1928

Pokaz zimowy TG „Sokół”. Spotkaniu temu nadano szczególną rangę, bowiem raciborskie gniazdo było jedynym na Śląsku Opolskim. Gośćmi honorowymi imprezy byli: konsul generalny – Szczepański, prezes Związku Polaków w Niemczech – Szczepaniak, prezes Dzielnicy V Polskiego Sokoła w Niemczech ( Berlin ) Sokołowski, delegacja polskich akademików z Wrocławia. Imprezie przewodniczył Kazimierz Malczewski „patron i dusza organizacji”, jak nazwał go „Katolik Codzienny”.

3 maja 1928   
W ogrodach „Strzechy” odbyły się pokazy sokolników, którym towarzyszyły występu chóru pod dyrekcją Jana Witta oraz prezentacja jednoaktówki. Wielki aplauz wywołał występ dzieci – sokoląt, których ćwiczenia ubarwione zostały deklamacjami polskiej poezji.

grudzień 1929
Druga rocznica powstania TG „Sokół” stała się przyczynkiem do zamanifestowania  polskości- duża sala Domu Polskiego wypełniona była po brzegi. Przybyli delegaci z całego Śląska Opolskiego a także z Polski, m.in. starosta rybnicki Jan Wyglenda rodem z raciborskiej Brzeźnicy. Polski Konsul Generalny w Bytomiu Leon Malhomme wysłał telegram z życzeniami i pozdrowieniami, zaś w jego imieniu wystąpił konsul Moc z gronem urzędników Konsulatu. Część artystyczna wypełniona była m.in. pieśniami w wykonaniu chóru „Harmonia” i deklamacją dzieci. „Katolik Codzienny” streścił przemówienie Kazimierza Malczewskiego, który powiedział: „Sokół raciborski z dumą może patrzeć wstecz na dokonane wysiłki. Gniazdo zespoliło się wewnętrznie i liczba ćwiczących chłopców i dziewcząt pokaźnie wzrosła. Kiedy na początku było dwanaście sokołów i sokolic, to później gniazdo dopomogło nawet do powstania samodzielnej grupy sokolej w jednej miejscowości polskiej koło Raciborza. Młodzież pracuje z zapałem i cieszy się coraz większa sympatią naszego społeczeństwa.”

wrzesień 1930
Inspekcja gniazda sokolego dokonana przez prezesa Związku Sokołów Polskich w Niemczech – J. Ochendala z Berlina.


październik 1930
Zebranie generalne TG „Sokół”, na którym wybrano nowy zarząd: Józef Warzecha – prezes, Franciszek Trzaskawka – zastępca prezesa, Franciszek Białdyga – sekretarz, Edward Kapuścik – kasjer, Władysław Nowak – naczelnik.

1932
Zebranie powiatowego oddziału Polsko-Katolickiej Partii Ludowej na Śląsku Opolskim w  związku z wyborami do sejmu pruskiego. Głos zabierali m.in. K. Malczewski, Grzonka, Kapuścik, Komorek i Rostek.


17 kwietnia 1932
Na dużej sali „Strzechy” odbył się „Wieczór Śląski”, dzieło Akademickiego Koła Wakacyjnego w Raciborzu. Spotkanie prowadził Stefan Różycki. Przybyli również goście z Polski, m.in. dr Kocur z Tarnowskich Gór. Jerzy Affa wygłosił referat okolicznościowy o pieśni ludowej na Górnym Śląsku. Kwartet raciborski zaśpiewał pieśni: „Kurdesz”, „Pije Kuba”. Odtańczono również „Trojaka”.

luty 1933
Z okazji 70 rocznicy powstania styczniowego ZPwN urządził uroczystą akademię. Wykład o tym akcie historycznym wygłosił student o nazwisku Mehl. Wiersze deklamowali Czogała, Wilk, Warcok.


maj 1933
„[...] z poręki Związku Polaków odbyła się w niedzielę w „Strzesze” raciborskiej uroczystość ku uczczeniu Konstytucji 3 maja i Królowej Korony Polskiej. Uroczystość zagajono deklamacją „3 Maj”, wygłoszoną przez druha Franciszka Wilka. Okolicznościowy wykład o Konstytucji 3 maja wygłosił dyr. Szczepaniak”.

10 września 1933  
Obchody 250 rocznicy bitwy pod Wiedniem. Przemawiali: Bożek, Affa, Różycki, Wilk, Czogała, Łangowski.

marzec 1934  
   Zjazd mężów zaufania Związku Polaków w Niemczech.

październik 1934
   Zebranie Związku Polaków w Niemczech oraz Towarzystwa Matek-Polek.

21 października 1934
   Towarzystwo Polsko-Górnośląskie odbyło w „Strzesze” swoje 46 Walne Zebranie. Wyłoniono wówczas nowy zarząd. Prezesem mianowano Franciszka Grzonkę, wiceprezesem Ignacego Fojcika a sekretarzem Franciszka Trzaskawkę. W dyskusji zauważono wielki wkład towarzystwa w zakładaniu zarówno Banku  Ludowego jak i samej „Strzechy”.




grudzień 1934
Obchody 104 rocznicy wybuchu powstania listopadowego. Odczyt o powstaniu wygłosiła Mikołajczykówna a następnie zadeklamowała utwór Adama Mickiewicza pt. „Śmierć pułkownika”. Inne wiersze patriotyczne deklamowały: Depta, Affówna, Szczepaniakówna, Różycka i Grzonkówna.

26 maja 1935
Z inicjatywy Związku Polaków w Niemczech odbyła się w „Strzesze” akademia żałobna ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Wykład okolicznościowy o zasługach wielkiego męża stanu wygłosił przybyły z Bytomia prof. dr Szwed.

lipiec 1935
Okręgowe zebranie Związku Polaków w Niemczech. Duża sala „Strzechy” wypełniona była delegatami z powiatu raciborskiego i kozielskiego. Zebranie otworzył prezes okręgowego ZPwN, dyrektor Banku Ludowego – Stefan Szczepaniak.

styczeń 1936
Pierwszy zjazd Okręgu II Związku Kół Śpiewaczych.

marzec 1936
Kolejne zebranie mężów zaufania ZPwN powiatu raciborskiego. Podczas zebrania wybrano nowy zarząd w składzie: Leon Nawrocki (nowy dyrektor Banku Ludowego) – prezes organizacji powiatowej, Franciszek Grzonka – wiceprezes, Leon Czogała – sekretarz. Ławnikami zostali: Franciszek Rostek, Józef Wycisk, Franciszek Olbrych i Teodor Jośko.

5 kwietnia 1936  
Na sali „Strzechy” odbyła się impreza patriotyczna, którą „Nowiny” nazwały imponującym obchodem „Wiary Ojców”. Profesor Nowakowski z Bytomia mówił o osiągnięciach narodu polskiego – od Chrobrego do Piłsudskiego. Warto przytoczyć jego końcowe słowa, iż „Nie wystarczy czuć się Polakiem, ale trzeba wiedzieć dlaczego się jest Polakiem”. Uroczystości towarzyszyły śpiewy chórzystów „Harmonii” i „Hasła”, patriotyczne deklamacje oraz parada śląskich strojów.

1937
Drugi zjazd Okręgu II Związku Kół Śpiewaczych, w którym udział wzięły chóry z Raciborza, Markowic, Gamowa, Turza i Ciska. Gościnnie wystąpił chór „Seraf” z Rybnika.


1945
 W wyniku działań wojennych „Strzecha” uległa zniszczeniu. Pozostały jedynie ruiny.

1946-47
W tych latach organizowano zbiórki pieniędzy na rzecz odbudowy „Strzechy”. Z funduszy tych zabezpieczono ruiny i pokryto je dachem.

1948
Trybuna Robotnicza pisząc o kłopotach z odbudową „Strzechy” wspomina, iż „ Nie jest rzeczą obojętną dla miejscowej ludności, co się stanie z murami „Strzechy”, które w obecnym stanie są zagrożone”.

17 czerwca 1955
   Protokolarne przekazanie wypalonych i zburzonych budynków „Strzechy” wraz z podwórzem we władanie Spółdzielczości Pracy.

15 lutego 1956
   List członków Międzyspółdzielnianego Zespołu Pieśni i Tańca do Przewodniczącego Rady Państwa – Aleksandra Zawadzkiego – w sprawie opieszałości prac remontowych „Strzechy”. Okazał się on kamieniem milowym w odbudowie przedwojennej instytucji kultury polskiej. Znikły wszystkie problemy.

16 września 1958
   Wznowienie działalności raciborskiej „Strzechy”. Była to ważna uroczystość przede wszystkim dla tych, którzy pamiętali jej przedwojenną świetność, a więc dla powstańców śląskich, członków Związku Polaków w Niemczech. Nie było Arki Bożka, który zmarł w 1954 roku, ale uczestniczyli jego współpracownicy, dla których „Strzecha” znaczyła coś więcej niż tylko miejsce spotkań, a wśród nich: Franciszek Białdyga, Edward Machowski, Bolesław Konieczny, Apolonia Fojcik, Michał Jośko, Paweł Wilk, Edward Kapuścik.

21 września 1958
   Na murze „Strzechy”, w asyście kompanii honorowych powstańców śląskich i Wojska Polskiego, odsłonięto pamiątkową tablicę ku czci poległych powstańców śląskich. We wnętrzu „Strzechy” wmurowano zaś tablicę pamiątkową ku czci dr Józefa Rostka.

1959
 Otwarcie kina „Strzecha”.

1 lutego 1959
Otwarcie w „Strzesze” Biblioteki Spółdzielczości Pracy.

1960
Na terenie przylegającym do „Strzechy” otwarto amfiteatr na wolnym powietrzu (1600 miejsc).

22 maja 1964
Obchody dziesięciolecia amatorskiego ruchu artystycznego „Strzechy”( od 1954 do 1958 r. zespoły działały w Międzyspółdziełnianej Świetlicy Spółdzielczości Pracy przy Placu Wolności).

wrzesień 1964
 Zespół Estradowy, kierowany przez Piotra Liberę, zdobył III  nagrodę podczas I Festiwalu Zespołów Estradowych i Kabaretowych „Raciborska Jesień Muzyczna”
 
6- 18 maja 1966
Strzecha gościła pary taneczne z Węgier, NRD, Czechosłowacji i Polski podczas Międzynarodowego Turnieju Tańca Towarzyskiego.

1967
Podczas IV „Raciborskiej jesieni Muzycznej” ( 23 września) Zespół Estradowy SDK „Strzecha”  zajął III miejsce, zaś podczas I Spotkania Zespołów Instrumentalno-Wokalnych Małych Form z Ziem Zachodnich  w Gorzowie Wielkopolskim ( październik) – II miejsce. W kategorii solistek – Stanisława Kaszczyszyn zajęła II lokatę a w kategorii duetów – Andrzej Tarnowski i Jan Ploch otrzymali wyróżnienie.


27, 28 maja 1972
Obchody 60-lecia „Strzechy”. Dwudnowe święto placówki rozpoczęła wystawa obrazująca historię i działalność „Strzechy”. Była sesja popularno-naukowa, koncerty, odsłonięcie tablic pamiątkowych ( Jana Wawrzynka i Kazimierza Malczewskiego) oraz akademia z udziałem przedwojennych działaczy „Strzechy” oraz Związku Polaków w Niemczech: Edwarda Kapuścika, Edwarda Machowskiego, Pawła Wilka, Michała Jośko, Bolesława Koniecznego i Władysława Przybysławskiego.

styczeń 1973
 Od tego momentu Spółdzielczy Dom Kultury „Strzecha” przechodzi pod administrację Spółdzielni „Sprawność” i swoim zasięgiem obejmuje całe miasto, jako jeden z czterech ośrodków kulturalno-oświatowych. „Strzecha” obok propagowania amatorskiego ruchu artystycznego, regionalnej kultury ziemi raciborskiej, regionalizmu jako zjawiska kulturowego w ogóle, zajęła się szeroko pojętą działalnością rozrywkowo-artystyczną.

12 lutego 1974
 Państwowy Teatr Ziemi Opolskiej w Opolu uruchomił w „Strzesze” filię swojej Małej Sceny z premierowym spektaklem sztuki „Idiotka” Marcelego Acharda.

15 lutego 1974
Z inicjatywy Marii Malcher, instruktorki SDK „Strzecha”, rozpoczął działalność Klub Sześciu Kontynentów z udziałem Tadeusza Kozłowskiego – dyrektora ZOO w Opolu.

31 maja 1979
W plan stałych imprez placówki wszedł, organizowany z powodzeniem przez wiele lat, Festiwal Piosenki Dziecięcej – autorski projekt instruktorów „Strzechy”.

20 grudnia 1979
Decyzją nr 23/79 Prezydent Miasta Racibórz powołał przy SDK „Strzecha” - Radę Społeczną. Tworzyli ją przedstawiciele ( prezesi, dyrektorzy) 15 funkcjonujących wówczas spółdzielni. W myśl regulaminu Rada Społeczna spotykała się raz w miesiącu, aby omówić i wspierać działalność merytoryczną i finansową placówki.

26 września 1981  
Uroczysta akademia z okazji 70-lecia „Strzechy”. Komitet honorowy rocznicowego święta tworzyli: gen. Jerzy Ziętek, Edmund Osmańczyk, Wilhelm Szewczyk oraz przedwojenni działacze – Paweł Wilk, Michał Jośko i Edward Kapuścik.

11 kwietnia 1983
Uchwałą nr 22/82 Rady Spółdzielni Pracy Wytwórczo-Usługowej „Sprawność-Elektromet” księgozbiór biblioteki „Strzechy” przekazany został Bibliotece Miejskiej w Raciborzu.


26-29 września 1986
Obchody 75-rocznicy powstania „Strzechy”. Obchody jubileuszowe tworzyły następujące imprezy: pogadanki w placówkach oświatowych, wystawa o historycznym znaczeniu „Strzechy”, sesja popularno-naukowa, konkurs wiedzy o „Strzesze”, uroczysta akademia, koncerty zespołów amatorskiego ruchu artystycznego.

1 stycznia 1989
„Strzecha” usamodzielnia się administracyjnie, jako zakład własny pod nazwą – Krajowy Związek Elektrometalowych Spółdzielni Pracy „Elektromet”, Spółdzielczy Dom Kultury „Strzecha” w Raciborzu.

21 listopada 1989
Zarząd Centralnego Związku Spółdzielni Pracy „Elektromet” w Katowicach podjął uchwałę w sprawie likwidacji SDK „Strzecha” w Raciborzu z dniem 1 stycznia 1990 r.

16 lutego 1990
Uchwałą nr XI/58/90 Miejska Rada Narodowa przyjęła „Strzechę” pod zarząd miasta.

marzec 1993
W „Strzesze” zawiązał się oddział Towarzystwa Kultury Teatralnej, którego prezesem została Bernadeta Chłapek – instruktor placówki. Inauguracja działalności TKT zbiegła się z organizacją „Dni Teatru”, w ramach których zaprezentowano spektakl Teatru Oneiron 2  p.t. „Więzy” w reżyserii Andrzeja Urbanowicza, spotkanie z poetką Urszulą M. Benką oraz koncert grupy „Dlaczego ja”.

4 marca 1993
Pierwsza edycja Kawiarenki Jazzowej  pod hasłem „Objazdowa Kawiarenka Muzyczna”, która miała miejsce w  Klubie Studenckim „Jaga”  w murach Studium Nauczycielskiego. Gościem programu był pianista Czesław Gawlik z zespołem w składzie: Leon Płachta – puzon, skrzypce; Antoni Kucznierz – saksofon altowy; Andrzej Kocyba – gitara basowa, Andrzej Trefon – gitara; Jerzy Wenglarzy – perkusja; Joanna Klima – wokal; Janusz Majewski – wokal.


marzec-maj 1993
Po przeszło 20 latach na teren amfiteatru, wzorem lat 70-tych, powróciły tzw. „Non Stopy”. Łącznie zorganizowano 14 imprez artystycznych.

1993
Zespół Pieśni i Tańca „Strzecha” oraz Chór Mieszany „Strzecha” inaugurowały „Dni Kultury Raciborza” w nowym partnerskim mieście Raciborza – Roth (umowę podpisano w 1992 r.).

wrzesień 1993
Dom Kultury „Strzecha”, organizując drugą edycję „Święta Folkloru”, staje się jej jedynym organizatorem (wcześniej organizatorem był Urząd Miasta). Mieszkańcy Raciborza mogli podczas festiwalu podziwiać zespoły folklorystyczne z Polski, Republiki Czeskiej, Nowej Zelandii i Włoch.

27 listopada 1993  
W murach „Strzechy” gościł twórca „Ojczyzny – polszczyzny” – prof. Jan Miodek. W wypełnionej po brzegi sali widowiskowej odbył się „[...]koncert naszej mowy o >naszej mowie<, w którym wiedza nie jest monotonnym przekazem, ale zmienia się we wspaniałe opowiadanie nasycone anegdotą i humorem, a przy tym dowcipne i rzeczowe”. (J. Janikowa, Pod Strzechą o języku z prof. Janem Miodkiem, Gazeta Raciborska –Impuls, 1993 nr 11, z dnia 23 grudnia).

1994
Rozpoczęcie remontu kapitalnego Domu Kultury „Strzecha”

18-25 marca 1994
W kalendarz imprez kulturalnych miasta wpisuje się I edycja Raciborskiej Wiosny Teatralnej, której pomysłodawczynią była Jolanta Dzumyk – instruktor Domu Kultury „Strzecha”.

1994
Pod koniec roku raciborskiej „Strzesze” przydzielono lokal po salonie BWA przy ulicy Długiej. Utworzono tu Salon Sztuki Współczesnej „Art Gallery” z ambicją promocji współczesnej sztuki ( amatorskiej i zawodowej). Pierwszą, inauguracyjną wystawę tworzyły prace Mariana Chmieleckiego, Zyhdiego Cakolli, Marii Przyłęckiej, Jerzego Stuchlego, Zbigniewa Karbowskiego oraz Janusza Rzodeczki. Funkcję społecznego gospodarza galerii objął raciborski artysta – malarz  Janusz Rzodeczko zaś finansową stroną jej działalności zaoferował Zakład Przemysłu Cukierniczego „Mieszko”.

kwiecień 1995
W kalendarz imprez cyklicznych „Strzechy” wprowadzono Raciborskie Dni Muzyki.

4 kwietnia 1995
Po raz pierwszy w Raciborzu, w sali D.K „Strzecha”, odbył się Festiwal Hare Kryszna. Gościem specjalnym imprezy byl Indradyumna Swami Maharaja – mistrz duchowy Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny. Wraz z grupą 50 bhaktów zaprezentował raciborzanom główne idee ruchu.

maj 1995
W kalendarz imprez cyklicznych „Strzechy” wprowadzono Dni Tańca.


4 czerwca 1995
Chór Mieszany „Strzecha” obchodził swe 40-lecie, zaś jego dyrygent – Piotr Libera – 30 –lecie pracy artystycznej.

16 grudnia 1995
Dwudziestolecie Zespołu Wokalnego „Septyma’ i 30-lecie pracy artystyczno-pedagogicznej Franciszka Borysowicza.

24 marca 1996
Koncert Chóru Żeńskiego „Haruka” z Japonii.

Kwiecień 1996
Kalendarz imprez cyklicznych placówki wpisała się kolejna impreza pn. „Impresje Muzyczne”.

18 grudnia 1996
W kalendarz imprez cyklicznych „Strzechy” wpisał się Konkurs Poetycki dla Dzieci i Młodzieży „Okruch”. Patronat nad konkursem  wzięła warszawska poetka Danuta Wawiłow.

15 stycznia 1997
W porozumieniu z Polskim Komitetem Międzynarodowego Stowarzyszenia Wychowania przez Sztukę powstała przy placówce Pracownia Wychowania przez Sztukę.
sierpień 1999
„Strzecha”  organizuje, po raz pierwszy w Raciborzu, Międzynarodową Akademię Letnią pn. „Otwarte okno historii” z udziałem młodzieży polskiej, czeskiej i niemieckiej.

październik 1999
Międzynarodowe Warsztaty z Pedagogiki Przeżycia pn. „Po nitce do kłębka”. W tym autorskim programie niemieckiego pedagoga – Berndta Heistersa – wzięła udział młodzież z Polski i Republiki Czeskiej.

listopad 1999
Jolanta Dzumyk i Agnieszka Deryło wzięły udział w Międzynarodowych Artystycznych Warsztatach Twórczych w Oerlinghausen (Niemcy).

czerwiec 2000
Pracownia Wychowania przez Sztukę prezentowała swój dorobek  na Światowym Kongresie InSEA w Poznaniu

wrzesień 2000
II Letnia Akademia InSEA pn. „Labirynt”.

lipiec 2001
Dom Kultury „Strzecha” wszedł w skład Raciborskiego Centrum Kultury.